Özdemir Asaf’tan Güzel Sözler

Ne güzel sözler söylemiş Özdemir Asaf, nasıl güzel dokunmuş kalplere. Yıllar değil, asırlar geçse de aynı sözlerle anlatılır aşk. İnsana aşk, yaşama aşk, doğaya aşk, güzel olan ,olmayan her şeye aşk.

Yazımın sonunda Özdemir Asaf‘ın hayatından bilgiler sundum, bilmeyenler için.

Özdemir Asaf Sözleri

• Neyine bağlandım bu kadar, bana bakmayan gözlerine mi yoksa benim olmayan kalbine mi?

• Baharda kışı, kışında baharı özler insan. Ne uzaksa onu özler. Kavuşmak şart mı boşver. Bazı şeyler yokken güzel.

• Tek kişilik miydi bu şehir, sen gidince bomboş kaldı.

• İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair olurmuş.

• Düşümde aşk ile karşılaştım. İnsanı arıyordu. Uyandım, insan ile karşılaştım. Aşkı arıyordu.

• Aşk, iki kişinin sokak kavgasına benzer, çünkü ayıran hep bir yabancıdır.

• Kaçmak istedikçe sana yakalanıyorum. Söndürmek istedikçe sana yanıyorum. Yenildim işte! Yine de seviyorum.

• Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen; o hayat her şeye bedeldir.

• “Geleceğim bekle” dedi. Ben beklemedim. O da gelmedi. Ölüm gibi bir şeydi. Ama kimse ölmedi.

• Kadınları sevmek bir kadına haksızlık etmek demektir. Bir kadını sevmek kadınlara haksızlık etmek demektir.

• Unutsun beni demişsin bu bana imkansız geliyor. Çünkü unutmam için önce seni hatırlamam gerekiyor.

• Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi. Öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o ama bozmadım.

• Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç. Başka şehirleri özleyelim orada seninle. Bu evler bu sokaklar, bu meydanlar ikimize yetmez.

• Yanına kadar koştuktan sonra bir adım daha atamayacaksan eğer, oraya kadar sakın koşma. Sana değil bekleyene yazık olur.

• Yaşamak ilkin sevgi ile sevmek ile başlar doğumla doğmakla değil. Yaşam da sevgisizlikle biter ölümle ölmekle değil.

• Benimle ömür geçer mi ki dedim. Senle geçirmeye ömür yeter mi? Dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.

• Dünyanın nüfusu ikiye bölünüyor. Yarısı sen oluyorsun, yarısı ben. Sonra ikimiz bir bütün oluyoruz, kimseye sezdirmeden.

• Son isteğin nedir? Sorusu çok çok kolaydır ilk isteğin nedir? Sorusundan. Çünkü o soruyu kimse kimseye soramadı korkusundan.

• Yaşamak ilkin sevgi ile sevmek ile başlar doğumla doğmakla değil. Yaşam da sevgisizlikle biter ölümle ölmekle değil.

• Küçükken hayvanlarla konuşabilsem ne ilginç olurdu diye düşünürdüm. Meğer yıllardır iletişim kurabildiğim bir sürü hayvan varmış.

Özdemir Asaf’ın Hayatı

Özdemir Asaf 11 Haziran 1923 yılında Ankara’da doğan şairin asıl adı Halit Özdemir Arun’dur. İlk ve orta öğreniminin bir bölümünü Galatasaray Lisesinde yaptı.1942 yılında Kabataş Erkek Lisesinden mezun oldu. İstanbul Üniversitesinde, önce Hukuk Fakültesine, sonra İktisat Fakültesi ve Gazetecilik Enstitüsü’ne devam ettiyse de 1947’de yüksek öğrenimini yarıda bıraktı. 
28 Ocak 1981’de İstanbul’da hayatını kaybetti. Kabri Rumelihisarı Mezarlığında bulunmaktadır.

Özdemir Asaf Eserleri

Şiir

Dünya Kaçtı Gözüme (1955)
Sen Sen Sen (1956)
Bir Kapı Önünde (1957)
Yumuşaklıklar Değil (1962)
Nasılsın (1970)
Çiçekleri Yemeyin (1975)
Ben Değildim (1978)
Bugün ve Bugün (Yayımlanmamış şiirler) (1984)
Benden Sonra Mutluluk (Yayımlanmamış şiirler)
Çiçek Senfonisi (Toplu şiirler) (2008)
Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın Yönde Olurum (Kendi sesinden şiirler) (2012)
Yalnızlığa Övgü (Yalnızlık Paylaşılmaz)

Etika

Yuvarlağın Köşeleri – 1961
Yuvarlağın Köşeleri-2 (Ölümünden sonra) (1988)

Öykü

Dün Yağmur Yağacak (Ölümünden sonra) (1987)

Otokopi-Deneme

Özdemir Asaf’ça (Ölümünden sonra) (1988)